WPROWADZENIE

Wyznaczenie celów w czterech perspektywach mapy strategii, przy jasno sprecyzowanej misji i wizji oraz czytelnej propozycji wartości daje spójny obraz wybranej strategii firmy. Przypisanie miar nadaje wartość celom i pokazuje zamierzoną skalę działania; powiązania przyczynowo-skutkowe wiążą ze sobą logicznie działania podejmowane w nierzadko różnych komórkach organizacyjnych, nadając im strategiczną perspektywę. Przypisanie odpowiedzialności za realizację celów do konkretnych osób pozwala uniknąć ryzyka kolokwialnie opisywanego sloganem „to weźmy się i zróbcie”. Ale samo przypisanie odpowiedzialności za realizację celu nie mówi nam jeszcze, w jaki sposób, kiedy i przez kogo konkretnie będzie on zrealizowany; wszak osoba odpowiedzialna za cel zazwyczaj jest członkiem zarządu lub wyższej kadry menedżerskiej, zatem będzie tym tematem zarządzać, a „fizyczne wykonawstwo” często przypadnie w udziale komuś innemu.

To, kto, jak i kiedy będzie wykonywał zadania, w wyniku których firma przybliży się do realizacji celu, opisują inicjatywy strategiczne.

W ramach metodyki Omnis rekomendujemy, by inicjatywy strategiczne przyjmowały formę projektów, zarządzanych zgodnie z wybraną w firmie metodyką zarządzania projektami. Aby zyskać pewność, że zaplanowane inicjatywy strategiczne rzeczywiście prowadzą do realizacji strategii, rekomendujemy, by ich lista towarzyszyła mapie strategii, jasno wskazując, która inicjatywa wpiera który cel., przy czym każdy cel musi mieć przypisaną co najmniej jedna inicjatywę. Oczywiście, podobnie, jak w przypadku celów, inicjatywa musi mieć przypisaną odpowiedzialność, mierniki typu KPI (osadzone w czasie jako kamienie milowe) oraz końcową miarę efektu.

Przy planowaniu inicjatyw strategicznych warto zwrócić uwagę na to, by projekty planowane w różnych działach organizacji – często jako pochodna zlecania ich realizacji w ramach swoich pionów przez osoby odpowiedzialne za dany cel – nie dublowały się. Ważny jest zatem sumaryczny przegląd inicjatyw przez osobę o wysokich kompetencjach analitycznych, optymalnie niewiązaną formalną podległością służbową z żadnym z pionów; umożliwi to znalezienie wszelkich ewentualnych redundancji i rozwiązanie ich w sposób optymalny dla organizacji, a nie według znanej reguły „kto ważniejszy”.

Inicjatywy strategiczne mogą być bardzo różnej skali: od krótkich, ale niezbędnych zestawów działań, np. zmierzających do pozyskania jakiegoś kluczowego zasobu, po rozbudowane, trwające miesiącami projekty. Niezależnie od ich skali, należy przewidzieć sposób formalnego zarządzania nimi, uwzględniającego taki zapis ich postępów, aby był czytelny aktualny wpływ stanu ich wykonania na postęp w realizacji strategii.

Na bazie doświadczenia rekomendujemy również, aby wyznaczyć dedykowaną osobę, do której obowiązków należało będzie dbanie o kompletność i aktualność informacji strategicznej będącej efektem pracy w ramach inicjatyw – w przeciwnym wypadku powstanie ryzyko, że tzw. sprawy bieżące raczej odsuną, niż przybliżą firmę do swojej wizji.

Rola techniki w metodyce OMNIS

Inicjatywy strategiczne są narzędziem służącym do wprowadzania zmian w organizacji, mających na celu realizację postawionych celów strategicznych. 

Wykorzystywane języki i narzędzia

W metodyce OMNIS zalecamy aby do realizacji inicjatyw strategicznych wykorzystywać wdrożone w organizacji podejście do zarządania projektami i programami.

Do pobrania

UŻYTECZNE TECHNIKI